Vrijdag 5 april 2013

Om 8 uur staan Dan van de zaal, Vasile (hij zorgde dagelijks voor schone toiletten en warme kachels in onze slaapplaats) en de twee Mihais klaar om afscheid te nemen en ons naar het station van Pascani te brengen. Er hangt een dikke mist. We stoppen nog even aan het schooltje om het truitje van Matthias op te pikken en nog een laatste keer afscheid te nemen en dan zijn we echt weg. Het is even spannend als we over de spoorweg moeten rijden, want met de dikke mist valt niet te zien of er een trein aankomt. Ann haalt opgelucht adem als de twee busjes intact de overkant van de sporen hebben bereikt. In Pascani stappen we op de trein naar Boekarest. We hebben comfortabele plaatsen. Na elke halte komen er verkopers langs die hun spullen bij ons op de bankjes leggen. Even later komen ze terug om de niet gekochte goederen weer in hun zakken te stoppen en het geld van de verkochte waren te incasseren. De Roemies liggen er uitgeteld bij. De lange treinrit is een welgekomen rustmoment. Om kwart voor vier komen we aan in Boekarest. We nemen er afscheid van Magda en stappen er op de bus naar Otopeni (Italiaans voor ‘acht ... inderdaad’) en gaan in dat dorpje vlakbij het vliegveld op zoek naar ons laatste hotel. We hebben geluk: de uitbaters van het hotel rijden met auto’s over en weer om ons allemaal snel naar het hotel te brengen. Wat een service! Ook hier worden we weer superhartelijk ontvangen. De kamers zijn ruim en modern ingericht en we hebben allemaal een badkamer om van te dromen, zeker na de dagen zonder douche in Hodora. We hebben een warm avondmaal besteld in het hotel, zodat we lekker hier kunnen blijven en vroeg kunnen gaan slapen. Het zijn superintense dagen geweest en we zijn erg moe, ook al door de vele uitdagingen en indrukken die we hebben opgedaan en dan hebben we nog niets gezegd over de emotionele confrontaties met (kans-)armoede. Na deze ervaringen beseffen we heel sterk hoe goed we het thuis in België hebben. Morgen ondernemen we het laatste stukje van onze avontuurlijke reis. We vertrekken hier om half vijf ’s ochtends in het hotel. De reisgroep van Ariane keert huiswaarts via Duitsland en die van Ann maakt een omwegje via Rome. We hopen op mooi weer, want we hoorden dat Rome heel mooi is vanuit de lucht! Als alles goed gaat (en dat zal wel), dan landen we in Zaventem om half elf (groep Ariane) en om kwart over elf (groep Ann) en dan is het tijd voor een warm weerzien met ouders en vriendjes en ... Lieve mensen die ons komen afhalen: we landen dan wel niet samen, maar we komen wel samen naar buiten, want we hebben superhard genoten van onze groep en dus wacht het eerste deel van de groep op het tweede deel, zodat we de reis kunnen afsluiten met een groepsknuffel om nooit te vergeten. We zullen wellicht dus niet voor half twaalf in de aankomsthal te zien zijn, nog eventjes geduld! We zien jullie graag morgen terug! (En we hebben nog geen zin om afscheid te nemen van elkaar en van dit avontuur, maar stiekem kijken we er ook echt wel naar uit om jullie terug te zien!)