Na de tweede geestensessie volgt een korte nacht. Vandaag nemen we immers de trein naar Boekarest. In Brasov is de sneeuw gesmolten, maar in de bergen is er sinds de heenrit woensdag heel wat sneeuw bijgevallen! Het is stil in de trein, de meesten maken van de gelegenheid gebruik om wat slaap in te halen. De wakkeren vallen de chips aan. Ze houden het stil en netjes, het ziet er dus niet uit zoals in de jongenskamer in Brasov: daar leek een pindanotenbom ontploft.
Als we onze bestemming bijna bereikt hebben, ontdekt Jade dat we in het allerlaatste treincompartiment zitten en dat er helemaal achteraan een pracht van een zicht is. De mooie foto’s die daar werden gemaakt, krijgen jullie later wel te zien.
Twintig minuten voor de voorziene aankomsttijd rijdt de trein het station van Gara de nord binnen. Het volgende stukje van de rit is minder aangenaam: de taxichauffeurs bestormen onze groep en rekenen ons veel te veel aan voor de korte rit naar het hotel. Gelukkig kunnen we nog wat afpingelen.
Het hotel is luxueus en de kamers zijn ruim en mooi en hebben zicht op het paleis van Ceaucescu!
Om 1 uur komt Adina aan in het hotel. Zij is een vriendin van Ann en Tessa en ze heeft met de winst van de cakeverkoop voor ons een laptop gekocht voor de school van Hodora. Zij is vandaag onze gids. We zijn erg onder de indruk van haar kennis van het Nederlands! Zij is op haar beurt onder de indruk van het enthousiasme van onze groep. Met haar genuanceerde kijk op de Roemeense maatschappij is ze voor ons een bijzonder interessante gesprekspartner.
Als we even pauzeren in het park voor het paleis van de grote dictator, waarin tegenwoordig het Parlement en de Senaat gevestigd zijn, zetten de leerlingen meteen koers naar een nabijgelegen speelkasteel. Koen, Jade, Ayna en vooral Saan laten zich er volledig gaan. Als een Roemeense puber hen even later vraagt of hij mee tikkertje mag spelen, gaat Saan helemaal uit de bol... Het wordt helemaal leuk als ook nog enkele kleine kinderen aansluiten. Als we nog eens kijken, zien we Saan en Jade op een draaimolentje met een viertal kinderen. Plots horen we een kindje van 8 jaar Nederlands spreken; zijn papa is een Nederlander die zijn moedertaal heeft doorgegeven. Er komt een geanimeerd gesprek op gang met Saan als gangmaker. De kindjes, ondertussen al een troepje, zijn helemaal in zijn ban.
Dan zetten we koers naar het Paleis voor een rondleiding van een uur. Voor we daaraan kunnen beginnen, worden we weer allemaal aan een veiligheidscontrole onderworpen. De agenten hebben argwaan bij de diabolo van Saan. Hij moet er een kunstje mee uithalen voor ze het zaakje vertrouwen. Ook Laura moet haar rugzakje nog eens uitladen.
Het paleis is majestueus, gigantisch, indrukwekkend, ... De gids slaat ons om de oren met superlatieven. De grootste luster biedt plaats aan vier personen. Die kunnen er langs het plafond met een trapje inkruipen om een lampje te vervangen... Stel u voor... Het gebouw is na het Pentagon het grootste ter wereld. De duurste materialen werden gebruikt voor de bouw en de inrichting: marmer, zijde, kristal, gouddraad, ... Al de grondstoffen komen bovendien uit Roemenië en iedereen die meegeholpen heeft aan de bouw was Roemeen. De leerlingen vinden het knap om te zien. Ze dromen er luidop van om in een van de zalen hun galabal te organiseren! Tegelijkertijd stuit het ook erg tegen de borst dat er zoveel geld werd geïnvesteerd in dit gebouw, terwijl er zoveel noden zijn in het land. Het heet ‘het paleis van het volk’, omdat zoveel Roemenen eraan meewerkten. Adina en haar man Mihai vertellen ons ’s avonds dat alle schoolkinderen in de tijd van Ceaucuscu zijderupsen moesten verzorgen op school. Perkind was er een quotum dat gehaald moest worden. Als zij naar het zijden behang of naar de gordijnen kijken, zien ze iets waaraan ze zelf hebben moeten meewerken!
Na het bezoek aan het Paleis van Ceaucescu, trekken we naar het oude centrum, waar we het paleis zien waar Vlad Tepes aka Dracula zes jaar geleefd heeft. We gaan ook even binnen in een orthodoxe kerk waar singles op dinsdagavond samenkomen en geld geven aan de priester om te bidden voor een partner. We wandelen voorbij de nationale bank en een heleboel andere pompeuze openbare gebouwen. De leerlingen maken zich vrolijk om een levend standbeeld (een witte Charlie Chaplin).
Voor het diner worden we verwacht bij ‘Caru cu bere’, een voormalige brouwerij vol muur- en plafondschilderingen en prachtig hout- en glaswerk. Adina heeft voor ons heerlijke typische Roemeense gerechten besteld. Het is gewoonweg verrukkelijk allemaal! Een straatartiest met twee papegaaien zorgt voor heel wat hilariteit als hij die vogels bij ieder om beurt op het hoofd zet. Wanneer hij de weelderige haardos van Wout in de gaten krijgt, tovert hij van onder zijn hoed een witte muis die even in Wouts dreadlocks mag ronddartelen. Er zijn ook professionele dansparen die hun beste beentjes voorzetten. Als ze publiek uitnodigen, zijn Saan, Tessa, Lieve, Koen en Lotte bij de gelukkigen. Op een gegeven moment klinkt er luide muziek en komen alle personeelsleden al handenklappend door de zaak gestapt. Het zijn er minstens 45, het is echt indrukwekkend. Na de professionele dansers geven onze leerlingen ook een show ten beste. Als we de zaak verlaten, krijgen we spontaan applaus.
Het was een prachtige dag en de leerlingen hebben zich reuze geamuseerd. Enkelen onder hen zijn vastbesloten om volgend jaar terug te komen.
Morgen vertrekken we met de trein naar Hodora. Het is niet zeker dat we van daar uit iedere dag kunnen bloggen, maar we doen ons best.
zaterdag 31 maart 2012
vrijdag 30 maart 2012
30 maart - Bran
Het weer valt vandaag wat minder mee. Het is een stuk kouder (ongeveer 6 graden C), het is ook druilerig, soms valt er wat natte sneeuw.
In de voormiddag gaan we nog een keer naar Brasov, na de middag staat een bezoek aan Bran en het kasteel van Dracula op het programma. We hebben voor de gelegenheid een busje met chauffeur geboekt voor onze groep. Het wordt een comfortabele rit van ongeveer dertig kilometer. Met haar studentenkaart van de kookcursus slaagt jeugdige Tessa erin om binnen te geraken als leerling. Lieve doet zich voor als juf en Tessa speelt de rol van leerling met verve. Het kasteel is mooi gelegen, boven op een rots. Naast het pad naar boven ligt nog sneeuw en de weg ligt er glad bij. Gelukkig hebben we onze stapschoenen aan! Vlad Tepes aka Dracula heeft hier maar enkele nachten doorgebracht, toch staat het mooie gerenoveerde kasteel bekend als zijn stekje. In een van de zalen worden we ondergedompeld in de spannende en mysterieuze sfeer van geesten, duivels en vampieren. In de andere zalen en kamertjes leven we ons in in het leven van de laatste bewoners, koningin Maria, ‘the queen of hearts’ van Roemenië, en haar gezin. In de muziekzaal wagen we ons aan een dansje, tot de suppoost nieuwsgierig komt kijken. We nemen een donkere steile geheime gang naar de volgende verdieping en nemen een kijkje in de slaapkamers van de koning en de koningin, de kaartkamer, de verschillende salons, de bibliotheek en de verschillende terrassen. We zien ook harnassen en mooie dameskleding en werpen een kusje boven de wensput. In het gastenboek pennen de leerlingen ook enkele woordjes neer, net als een rare tekening van een nog niet nader bestudeerde vogelsoort. Wout is de vogelspotter van dienst. Jade laat een kunstwerkje achter: een tekening van Vlad de spietser.
Even later laten Saan en Jade zich verleiden tot de aankoop van een echte berenmuts. Ze dingen zelfs met succes af op de prijs.
En dan is het tijd voor het diner. Vanavond eten we Mexicaans en Italiaans! Het wordt een echt feestmaal met drie gangen en vooraf een cocktail! Het smaakt enorm! Bij Marthe springt na de copieuze maaltijd de knoop van haar broek!
Onderweg doen we nog inkopen voor het ontbijt en onze brooddoos voor 's middags. De leerlingen kopen ook kaarsen voor het geestenproject deel twee. Ze menen het! De leerkrachten hebben in Bran een spokenmasker gekocht, maar omdat ze merken dat de leerlingen zo in hun ‘spel’ opgaan en de gemoederen al hoog oplaaien als er gewoon iemand staat toe te kijken van achter de glazen deur, bergen ze de plannen voor een spokentoneeltje maar weer op. Jammer...
donderdag 29 maart 2012
29 maart - Brasov
De leerlingen krijgen een boekje met een plannetje en leuke opdrachten die ze vandaag mogen uitvoeren.
In een klein museum moeten ze enkele onderzoeksvragen voorleggen aan Ovidiu, de verantwoordelijke. Jammer genoeg is hij net vandaag naar een begrafenis, maar een vriendelijke collega neemt het van hem over.
In orthodoxe kerkjes gaan ze op zoek naar de verschillen met onze Roomse variant van het katholicisme, in het ‘smalste straatje’ maken ze foto’s waarbij ze de twee zijmuren raken, maar niet de grond.
Ze stappen ook binnen in een secundaire school om er enkele jongeren te interviewen. Een groepje krijgt zelfs een rondleiding. Nincke, Stephanie en Koen houden er 2 nieuwe faceboekvrienden aan over. Het valt ons op hoeveel kabaal er in de leslokalen is. In de klas naast de straat is er niet echt aandacht van de leerlingen voor wat de leerkracht staat te doen. De Roemeense leerlingen zitten er te drinken, hun haar te doen, te babbelen. Zo zijn we het in Berlaar niet gewoon. Ook onze leerlingen zijn wat geschokt. Straf vinden we ook dat er geen speelplaats is. Tijdens de pauze gaan de jongeren een potje volleyballen op straat. Steentjes op het dak gooien is blijkbaar ook hip. In de verste verten is er geen leerkracht te bespeuren. De leerlingen van het college dat we bezoeken krijgen al hun lessen in het Duits. Ze dromen er dan ook van om in Oostenrijk of Duitsland te gaan studeren later.
We bezoeken ook de imposante 'zwarte kerk' en de veel mooiere, maar minder toeristische Sint-Nicolaaskerk iets buiten het centrum. We bezoeken ook het kerkhof. De graven liggen erg dicht bij elkaar, soms kan je niet anders dan over graven klimmen om bij een bepaald graf te komen. We gaan er op zoek naar het graf van een bepaalde VIP om er dan een gepaste grafspreuk bij te bedenken.
Bij de vestingtorens halen ‘die van Berlaar’ hun fototoestel boven voor ‘springfoto’s’ en bij een stadspoort die lijkt thuis te horen in de Efteling leggen ze de uitbeelding van een sprookje vast op de gevoelige plaat. Vooral die laatste opdracht leidt tot hilarische taferelen. Ook de leerkrachten en Lieve doen hun duit in het zakje. Zij kunnen zelfs onschuldige omstaanders motiveren om mee te werken aan het tafereel met Sneeuwwitje en de zeven dwergen. Als ze een prins nodig hebben, hoeven ze niet lang te zoeken naar een voorbijganger die die rol – heel even – op zich wil nemen. Deze sprookjesachtige foto’s volgen later...
De leerlingen voeren al die opdrachtjes niet gewoon uit, ze voegen er nog extra entertainment aan toe, ze zijn zelfs een attractie op zich met hun ukulele, mondharmonica en diabolo. Saan kan als geen ander diabolokunstjes uithalen! Binnen de kortste keren staat er een groepje toeschouwers rond hen. Er wordt ook flink wat afgelachen. Vooral het lachje van Wout werkt aanstekelijk.
’s Middags kiezen de leerlingen zelf waar ze lunchen, ’s avonds dineren we samen. We hebben gereserveerd in een restaurant met een buffet. Op die manier kunnen ze zelf kiezen wat ze op hun bord krijgen. Nadien krijgen we als kers op de taart nog een dessertje van het huis.
Het weer is best aangenaam. Wolken en zon wisselen elkaar af en af en toe is er een windstootje.
Voor morgen hebben we onze wanten, muts en sjaal alvast klaargelegd, want ze voorspellen sneeuw in Bran...
Vandaag in Het Nieuwsblad...
We kregen leuk nieuws. Vandaag (donderdag) kunnen jullie ook over ons project lezen in Het Nieuwsblad.
Voor wie meer wil lezen: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=QN3O3LC7
Voor wie meer wil lezen: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=QN3O3LC7
woensdag 28 maart 2012
28 maart - Van Berlaar naar Brasov
Lufthansa staakte dinsdag en donderdag, maar niet vandaag. Wij zijn gelukzakken. En het lukt ons zonder enige probleem om in te checken als undercovergroup. Maar goed ook, want anders hadden we heel wat geld moeten ophoesten, minstens 1500 euro! Om een of andere onbegrijpelijke reden is een ticket per persoon duurder als je in groep reist...
De sfeer zit er meteen goed in, ondanks het onchristelijk vroege uur dat we in Zaventem present zijn: half vijf!
De douanebeambten in Zaventem vinden ons duidelijk maar een verdacht gezelschap. Hoe verklaar je anders dat Wout gefouilleerd wordt? Ze hebben het ook niet begrepen op de mondharmonica van Jade, het armbandje voor Aura van Laura, de verf van Justien en de geluidsboxen van Saan.
Lachsalvo’s klinken als Justien haar ‘Wat en hoe in het Roemeens” bovenhaalt. Daarin vinden we de vertaling van belangrijke zinnen als “Mijn vals gebit is gebroken. Kunt u het herstellen?” Of wat te denken van “Ik vind u lekker”?
De vluchten vallen prima mee. Lufthansa blijkt superstipt, we worden in de watten gelegd en krijgen niet enkel lekkere snacks en drankjes, we hebben ook opvallend veel beenruimte. We zijn na onze twee vluchten al fan van Lufthansa!
Het is prima vliegweer. Onder ons zien we niet het gebruikelijke pak wattenwolken, maar de reliëfkaart van de aardrijkskundeklas. We vliegen over Google earth. Ayna wijst verbaasd naar een “zieke berg”, een groot ondergesneeuwd exemplaar nog wel . Niet lang voor de landing zien we witte lijnen in het landschap verschijnen en plots zitten we midden in een pittige discussie: is het sneeuw, ja of neen? “ja”, roepen Jade en Lotte in koor; ‘no way” vindt Saan. Het wordt 1-O voor de dames. De fantasie van sommige leerlingen slaat wat op hol: koeien blijken auto’s en sommigen zien tussen de bomen beren en lynxen...
Om kwart over twaalf, precies op tijd, landen we in Boekarest Otopeni. Die naam klinkt mooi in het Roemeens, maar een tikkeltje belachelijk in het Italiaans. Google translator legt uit waarom. We haasten ons om treintickets te kopen, maar er duikt een probleempje op: het computersysteem ligt ‘plat’: er zijn dus geen treintickets te krijgen. Drieëntwintig telefoontjes later kunnen we toch met twee minibusjes richting luchthavenstation vertrekken. Volgens het spoorboekje zijn we dan net te laat voor de trein en de volgende is er pas een uur later. Gelukkig voor ons volgen Roemeense treinen een heel eigen logica; 20 minuten later komt die eraan. Tijdens die eerste treinrit van de dag hebben we met onze groep een privécompartiment. Er hangt een heerlijk sfeertje in de trein. De leerlingen zingen uit volle borst. Het repertoire is erg uitgebreid: van stevige liedjes van de jeugbeweging tot vrome songs van de eerste communie.
We passeren langs het leven op het platteland en de voorsteden van de hoofdstad. De copulerende honden, zwaaiende zigeunerkinderen, het zwerfvuil en de grauwe gebouwen passeren de revue. Het valt ons op dat vele Roemenen een muts dragen, ondanks de aangename temperatuur. We zien ook de sneeuw van Jade en Lotte.
Na een lekker middagmaal in het hoofdstation van Boekarest nemen we de trein naar Brasov. We reizen comfortabel in zo’n trein die Harry Potter nam aan perron 9 ¾. Jade en Lotte zorgen met hun mondharmonica en ukulele voor de ideale muzikale omlijsting. Zelfs hier in de trein doen bedelaars de ronde.
Het landschap evolueert van vlak en grauw naar groen en bergachtig. Er ligt hier ook nog heel wat sneeuw, toch is het zacht, zo’n 15 graden.
Veel vroeger dan gedacht arriveren we in Brasov. Het hotel valt bij iedereen in de smaak; we hebben niet alleen ruime kamers, maar ook een keuken en een mooie eetruimte met ramen aan drie kanten.
Tessa, Ann en Lieve gaan nog snel shoppen voor het ontbijt en voor extra eten voor de grote eters die deze morgen al door al hun boterhammen heen waren....
Het was een superleuke dag, we hebben al veel gezien en gelachen!
Morgen bezoeken we het oude centrum van Brasov!
De sfeer zit er meteen goed in, ondanks het onchristelijk vroege uur dat we in Zaventem present zijn: half vijf!
De douanebeambten in Zaventem vinden ons duidelijk maar een verdacht gezelschap. Hoe verklaar je anders dat Wout gefouilleerd wordt? Ze hebben het ook niet begrepen op de mondharmonica van Jade, het armbandje voor Aura van Laura, de verf van Justien en de geluidsboxen van Saan.
Lachsalvo’s klinken als Justien haar ‘Wat en hoe in het Roemeens” bovenhaalt. Daarin vinden we de vertaling van belangrijke zinnen als “Mijn vals gebit is gebroken. Kunt u het herstellen?” Of wat te denken van “Ik vind u lekker”?
De vluchten vallen prima mee. Lufthansa blijkt superstipt, we worden in de watten gelegd en krijgen niet enkel lekkere snacks en drankjes, we hebben ook opvallend veel beenruimte. We zijn na onze twee vluchten al fan van Lufthansa!
Het is prima vliegweer. Onder ons zien we niet het gebruikelijke pak wattenwolken, maar de reliëfkaart van de aardrijkskundeklas. We vliegen over Google earth. Ayna wijst verbaasd naar een “zieke berg”, een groot ondergesneeuwd exemplaar nog wel . Niet lang voor de landing zien we witte lijnen in het landschap verschijnen en plots zitten we midden in een pittige discussie: is het sneeuw, ja of neen? “ja”, roepen Jade en Lotte in koor; ‘no way” vindt Saan. Het wordt 1-O voor de dames. De fantasie van sommige leerlingen slaat wat op hol: koeien blijken auto’s en sommigen zien tussen de bomen beren en lynxen...
Om kwart over twaalf, precies op tijd, landen we in Boekarest Otopeni. Die naam klinkt mooi in het Roemeens, maar een tikkeltje belachelijk in het Italiaans. Google translator legt uit waarom. We haasten ons om treintickets te kopen, maar er duikt een probleempje op: het computersysteem ligt ‘plat’: er zijn dus geen treintickets te krijgen. Drieëntwintig telefoontjes later kunnen we toch met twee minibusjes richting luchthavenstation vertrekken. Volgens het spoorboekje zijn we dan net te laat voor de trein en de volgende is er pas een uur later. Gelukkig voor ons volgen Roemeense treinen een heel eigen logica; 20 minuten later komt die eraan. Tijdens die eerste treinrit van de dag hebben we met onze groep een privécompartiment. Er hangt een heerlijk sfeertje in de trein. De leerlingen zingen uit volle borst. Het repertoire is erg uitgebreid: van stevige liedjes van de jeugbeweging tot vrome songs van de eerste communie.
We passeren langs het leven op het platteland en de voorsteden van de hoofdstad. De copulerende honden, zwaaiende zigeunerkinderen, het zwerfvuil en de grauwe gebouwen passeren de revue. Het valt ons op dat vele Roemenen een muts dragen, ondanks de aangename temperatuur. We zien ook de sneeuw van Jade en Lotte.
Na een lekker middagmaal in het hoofdstation van Boekarest nemen we de trein naar Brasov. We reizen comfortabel in zo’n trein die Harry Potter nam aan perron 9 ¾. Jade en Lotte zorgen met hun mondharmonica en ukulele voor de ideale muzikale omlijsting. Zelfs hier in de trein doen bedelaars de ronde.
Het landschap evolueert van vlak en grauw naar groen en bergachtig. Er ligt hier ook nog heel wat sneeuw, toch is het zacht, zo’n 15 graden.
Veel vroeger dan gedacht arriveren we in Brasov. Het hotel valt bij iedereen in de smaak; we hebben niet alleen ruime kamers, maar ook een keuken en een mooie eetruimte met ramen aan drie kanten.
Tessa, Ann en Lieve gaan nog snel shoppen voor het ontbijt en voor extra eten voor de grote eters die deze morgen al door al hun boterhammen heen waren....
Het was een superleuke dag, we hebben al veel gezien en gelachen!
Morgen bezoeken we het oude centrum van Brasov!
Ons avontuur in Gazet Van Antwerpen ...
Vandaag publiceert Gazet van Antwerpen (editie Mechelen) een artikel over onze reis. Je kan het ook online raadplegen op www. gva.be. (http://www.gva.be/regio-mechelen/berlaar/leerlingen-gaan-lesgeven-in-roemenie.aspx)
vrijdag 23 maart 2012
In de krant...
Nog vijf nachtjes slapen ...
De Streekkrant publiceerde gisteren een foto van ons team en een kort artikel over ons avontuur in Roemenië. Als je het met eigen ogen wil zien, dan vind je hier de link: http://makr.roularta.be/3DI/DSDW/index.jsp?editie=149. Het artikel staat op pagina 10 links bovenaan.
De Streekkrant publiceerde gisteren een foto van ons team en een kort artikel over ons avontuur in Roemenië. Als je het met eigen ogen wil zien, dan vind je hier de link: http://makr.roularta.be/3DI/DSDW/index.jsp?editie=149. Het artikel staat op pagina 10 links bovenaan.
donderdag 22 maart 2012
We zijn er klaar voor ...
Gisteren hadden we onze laatste voorbereidingssessie; we staan te trappelen om te vertrekken. De lesvoorbereidingen zijn klaar (de leerlingen zijn bijzonder creatief uit de hoek gekomen), die documenten zijn ook allemaal vertaald voor de directie en de onderwijsinspectie in Roemenië ... Graag een woord van dank aan Lieve van 'Nijlen voor Hodora' voor de supersnelle vertaalservice! Heel graag danken we ook alle gulle mensen die ons balpennen, kleurpotloden, usb-sticks, speelgoedauto's, papier en zoveel meer bezorgden voor de kinderen van Hodora! We voelen ons gesteund door velen, niet alleen materieel! Bedankt daarvoor!
zaterdag 17 maart 2012
Ons reisprogramma
Nog elf dagen ...
Hier is ons programma (inclusief de vluchtgegevens en de hotellinks).
Goed om weten: in Roemenië is het een uur later dan bij ons!
Hier is ons programma (inclusief de vluchtgegevens en de hotellinks).
Goed om weten: in Roemenië is het een uur later dan bij ons!
| 28/3 | Vertrek vanuit Brussel naar Boekarest. · Vertrek Zaventem: 6.40 uur / Aankomst München: 7.55 uur. (LH 2297) · Vertrek München: 9.20 uur / Aankomst Boekarest (Otopeni): 12.15 uur. (LH 1650) Van daaruit gaan we met de bus naar het Gare Nord in Boekarest en verder met de trein naar Brasov. Overnachten in Brasov. http://www.residenceambient.ro |
| 29/3 | Volledige dag bezoek aan Brasov. Overnachten in Brasov. http://www.residenceambient.ro |
| 30/3 | Bezoek aan kasteel van Dracula in Bran. 's avonds eten we in Brasov. Overnachten in Brasov. http://www.residenceambient.ro |
| 31/3 | Vertrek naar Boekarest met ochtendtrein. Bezoek aan Boekarest en paleis van Ceaucescu. 's Avonds gaan we naar een typisch Roemeens restaurant. In Boekarest worden we rondgeleid door Adina en Mihai, twee Roemeense vrienden die ook vlot Engels spreken. Adina spreekt zelfs een mondje Nederlands. Overnachten in Boekarest. http://www.booking.com/hotel/ro/volo.en.html |
| 1/4 | Voormiddag: rustig ontbijten, inpakken en vertrek naar station. Treintrip naar Hodora. · Vertrek Boekarest: 11.00 uur / Aankomst Pascani: 16.49 uur · Vertrek Pascani: 17.01 uur / Aankomst Tirgu Frumos: 17.28 uur Avondmaal in Hodora, kennismaking met enkele mensen van de school, ons slaapplekje inrichten, rustige avond. Overnachten in Hodora. |
| 2/4 | Verblijf in Hodora: kennismaking met het dorp en de mensen, materiaal klaarzetten, lessen voorbereiden. Overnachten in Hodora. |
| 3/4 | Verblijf in Hodora: lesgeven, winkelen en koken. Overnachten in Hodora. |
| 4/4 | Verblijf in Hodora: lesgeven, pannenkoeken bakken voor de leerkrachten, winkelen en koken. Overnachten in Hodora. |
| 5/4 | Verblijf in Hodora: lesgeven, winkelen en koken. Overnachten in Hodora. |
| 6/4 | Vertrek naar Boekarest met ochtendtrein. · Vertrek Tirgu Frumos: 7.53 uur / Aankomst Pascani: 8.32 uur · Vertrek Pascani: 09.06 uur / Aankomst Boekarest: 15.12 uur Vlucht terug naar Brussel waar we 's avonds aankomen. · Vertrek Boekarest (Otopeni): 19.10 uur / Aankomst München: 20.15 uur. (LH 1655) · Vertrek München: 21.25 uur / Aankomst Zaventem: 22.45 uur (LH 2296) |
woensdag 14 maart 2012
De vertrekdatum nadert ...
en dat is te merken aan de ijver waarmee de leerlingen aan hun lesvoorbereidingen werken. De tijd begint dan ook te dringen, want alle documenten moeten ook nog vertaald worden, zodat de directie van de school waar we naartoe gaan ze ter beschikking heeft. De mensen van de Roemeense onderwijsinspectie hebben immers aangekondigd dat ze bijzonder geïnteresseerd zijn in ons project ... En meer dan 200 kinderen rekenen op ons! Het wordt zeker spannend, maar we geloven erin en het enthousiasme is groot!
Vandaag kregen we bijzonder goed nieuws van de directie van onze eigen school: een derde van de opbrengst van de 'Run for a better life editie 2012', een estaffetteloop waarbij klassen het sportief en kleurrijk uitgedost tegen elkaar opnemen, gaat dit schooljaar naar het schooltje van Hodora! De week na de paasvakantie mogen de leerlingen van het Roemeniëteam op school komen vertellen over de omstandigheden waarin de kinderen van dat arm boerendorpje leren en leven. Ze zullen zelf een voorstel uitwerken voor een concrete bestemming van de opbrengst. Uiteraard zullen ze hun voorstel ook staven met de nodige argumenten en foto's.
Vandaag kregen we bijzonder goed nieuws van de directie van onze eigen school: een derde van de opbrengst van de 'Run for a better life editie 2012', een estaffetteloop waarbij klassen het sportief en kleurrijk uitgedost tegen elkaar opnemen, gaat dit schooljaar naar het schooltje van Hodora! De week na de paasvakantie mogen de leerlingen van het Roemeniëteam op school komen vertellen over de omstandigheden waarin de kinderen van dat arm boerendorpje leren en leven. Ze zullen zelf een voorstel uitwerken voor een concrete bestemming van de opbrengst. Uiteraard zullen ze hun voorstel ook staven met de nodige argumenten en foto's.
Abonneren op:
Posts (Atom)