28 maart - Van Berlaar naar Brasov

Lufthansa staakte dinsdag en donderdag, maar niet vandaag. Wij zijn gelukzakken. En het lukt ons zonder enige probleem om in te checken als undercovergroup. Maar goed ook, want anders hadden we heel wat geld moeten ophoesten, minstens 1500 euro! Om een of andere onbegrijpelijke reden is een ticket per persoon duurder als je in groep reist...

De sfeer zit er meteen goed in, ondanks het onchristelijk vroege uur dat we in Zaventem present zijn: half vijf!

De douanebeambten in Zaventem vinden ons duidelijk maar een verdacht gezelschap. Hoe verklaar je anders dat Wout gefouilleerd wordt?  Ze hebben het ook niet begrepen op de mondharmonica van Jade, het armbandje voor Aura van Laura, de verf van Justien en de geluidsboxen van Saan.

Lachsalvo’s klinken als Justien haar ‘Wat en hoe in het Roemeens” bovenhaalt. Daarin vinden we de vertaling van belangrijke zinnen als “Mijn vals gebit is gebroken. Kunt u het herstellen?” Of wat te denken van “Ik vind u lekker”?

De vluchten vallen prima mee. Lufthansa blijkt superstipt, we worden in de watten gelegd en krijgen niet enkel lekkere snacks en drankjes, we hebben ook opvallend veel beenruimte. We zijn na onze twee vluchten al fan van Lufthansa!

Het is prima vliegweer. Onder ons zien we niet het gebruikelijke pak wattenwolken, maar de reliëfkaart van de aardrijkskundeklas. We vliegen over Google earth. Ayna wijst verbaasd naar een “zieke berg”, een groot ondergesneeuwd exemplaar nog wel . Niet lang voor de landing zien we witte lijnen in het landschap verschijnen en plots zitten we midden in een pittige discussie: is het sneeuw, ja of neen?  “ja”, roepen Jade en Lotte in koor; ‘no way” vindt Saan.  Het wordt 1-O voor de dames. De fantasie van sommige leerlingen slaat wat op hol: koeien blijken auto’s en sommigen zien tussen de bomen beren en lynxen...

Om kwart over twaalf, precies op tijd, landen we in Boekarest Otopeni. Die naam klinkt mooi in het Roemeens, maar een tikkeltje belachelijk in het Italiaans. Google translator legt uit waarom.  We haasten ons om treintickets te kopen, maar er duikt een  probleempje op: het computersysteem ligt ‘plat’: er zijn dus geen treintickets te krijgen.  Drieëntwintig telefoontjes later kunnen we toch met twee minibusjes richting luchthavenstation vertrekken. Volgens het spoorboekje zijn we dan net te laat voor de trein en de volgende is er pas een uur later. Gelukkig voor ons volgen Roemeense treinen een heel eigen logica; 20 minuten later komt die eraan. Tijdens die eerste treinrit van de dag hebben we met onze groep een privécompartiment. Er hangt een heerlijk sfeertje in de trein. De leerlingen zingen uit volle borst. Het repertoire is erg uitgebreid: van stevige liedjes van de jeugbeweging tot vrome songs van de eerste communie.

We passeren langs het leven op het platteland en de voorsteden van de hoofdstad. De copulerende honden, zwaaiende zigeunerkinderen,  het zwerfvuil en de grauwe gebouwen passeren de revue. Het valt ons op dat vele Roemenen een muts dragen, ondanks de aangename temperatuur. We zien ook de sneeuw van Jade en  Lotte.

Na een lekker middagmaal in het hoofdstation van Boekarest nemen we de trein naar Brasov. We reizen comfortabel in zo’n trein die Harry Potter nam aan perron 9 ¾.  Jade en Lotte zorgen met hun mondharmonica en ukulele voor de ideale muzikale omlijsting. Zelfs hier in de trein doen bedelaars de ronde.

Het landschap evolueert van vlak en grauw naar groen en bergachtig. Er ligt hier ook nog heel wat sneeuw, toch is het zacht, zo’n 15 graden.

Veel vroeger dan gedacht arriveren we in Brasov.  Het hotel valt bij iedereen in de smaak; we hebben niet alleen ruime kamers, maar ook een keuken en een mooie eetruimte met ramen aan drie kanten.
Tessa, Ann en Lieve gaan nog snel shoppen voor het ontbijt en voor extra eten voor de grote eters die deze morgen al door al hun boterhammen heen waren....

Het was een superleuke dag, we hebben al veel gezien en gelachen!

Morgen bezoeken we het oude centrum van Brasov!