Woensdag 27 maart - Van Berlaar naar Brasov 2013

Reisgroep Ann (met Ella, Laura, Marieke, Julie en Matthias)

We  hebben nog prut in onze ogen als de papa van Ella ons oppikt omstreeks 2.45 uur. De wereld slaapt nog en wij zitten al vol adrenaline! Om half vier zijn we reeds in Zaventem!  Ondanks het vroege uur staat er een rij aan te schuiven aan de incheckbalie. Ze zijn net begonnen met de overschakeling naar een ander informaticasysteem en het afdrukken van de bagagelabels loopt nog niet gesmeerd. Gelukkig staan ‘de mannen van de ICT’ paraat om het euvel op te lossen.

Terwijl we wachten op onze vlucht, passeren de schoolvrienden van de Barcelonareis. Het komt tot een heuse verbroedering en we leven ook helemaal mee met de spannende avonturen van Alexandra die haar ID thuis vergat in de scanner. Er is opluchting alom als haar ouders net op tijd in Zaventem arriveren met het onmisbare kaartje!

De eerste vlucht naar Amsterdam kan je beslist een ‘vluggertje’ noemen. Tussen opstijgen en dalen in hebben we net genoeg tijd voor het wegwerken van de honingkoek met een fruitsapje.  Nog geen 25 minuten duurt deze vlucht, perfect, want dit is meteen ook de luchtdoop voor Laura en Matthias. Julie beslist dat met deze vlucht haar vliegangst verdwenen is.  We vliegen erg laag bij de grond en hebben dus een prachtig uitzicht. We zien de haven van Antwerpen en de Noordzee, een vreemde route naar Amsterdam, niet?

De luchthaven valt ons reuze mee. We liggen er in comfortabele zetels in het zonnetje en genieten er van een lekker ontbijtje. De sfeer is dik in orde. Allerlei vertrouwelijkheden worden in de groep gegooid.

We krijgen ondertussen bericht van de andere Roemies. Ook zij zijn voltallig en staan vertrekkensklaar in Zaventem! Yes, de zieken van gisteren zijn er dus ook bij!

En dan is het tijd voor de vlucht naar Boekarest. We moeten opnieuw door de security. Het drankje dat Laura net heeft gekocht, mag niet mee, terwijl dat van Ella niet eens opgemerkt wordt. En de Roemenen die achter ons zitten in het vliegtuig slaagden er zelfs in om bier binnen te smokkelen. Een bierwalm komt ons tegemoet als we plaatsnemen. Als dat maar goedkomt...  De zware kerel die net achter Laura zit, koestert blijkbaar amoureuze gevoelens voor haar zetel ... of voor Laura? Die is daar niet van gediend! Dit zal wel geen verrassing zijn voor hen die deze pittige dame kennen.  De kerel weet echter niet van ophouden. Hij krijgt de ‘boze blik met dito commentaren’ van Ann, maar die aanpak helpt maar tot het volgende biertje... Uiteindelijk wordt een steward erbij betrokken. Samen met een collega komt hij met ons een praatje maken in het Nederlands. Ondertussen houdt hij ook de dronkelappen achter ons in de gaten. Het werkt. Vlak voor de landing krijgt Laura nog een zakje met snoepjes van KLM mee voor de kindjes van Hodora! Geweldig!

We landen om 13.00 uur Roemeense tijd (een uurtje later dan in België) en een half uurtje is het de beurt aan de andere reisgroep.  We heten hen luidkeels welkom op Roemeense bodem!

Reisgroep Ariane (Daan, Marie Daniels, Yasmine, Tinne, Hannah, Marie-Caroline, Elien)

Om 6u15  staat iedereen  aan de Starbucks in Zaventem. De sfeer is gemoedelijk, rustig en ongedwongen. De incheck verloopt zonder problemen. We verlaten het Belgiëland met schoenen en riemen uit, door de bieper.  Oef, niemand heeft verboden wapens bij, zelfs Daan niet. We hebben nog alle tijd voor het vertrek en nestelen ons in de stoeltjes voor het Starbucks café in de taxfree zone. We worden getrakteerd op een warme chocolademelk met slagroom en caramel, aangeboden door een vriendelijke breedlachende donker getinte jongeheer. Toate bune! Onze vlucht in Frankfurt vertrekt op tijd. Een uurtje vliegen en net op het nippertje de volgende vlucht gehaald. Een stap op het vliegtuig, en je merkt het direkt, nu begint het,.... De doordringende geur van chemisch afgebroken aftershave en zenuwachtige zweetoksels. Ja, we zitten op de juiste vlucht richting Boekarest. Met 20 minuten vertraging landen we op het asfalt van Otopeni. Een joelende bende Belgen verwelkomt ons. Eindelijk terug herenigd.

Pas om 15.00 uur hebben we een aansluiting naar Boekarest (eerst met een minibusje waarin Roemies en bagage worden opeengestapeld, daarna met een trein). In het station van Boekarest slaan we nog wat mondvoorraad in en dan vertrekken we met de trein naar Brasov. 

Het is een heel gedoe voor iedereen de gereserveerde plaatsen kan innemen. Andere reizigers zitten op onze plaatsen en een beleefde vraag om die plaats vrij te maken krijgt geen of een negatieve respons. Als Ann de boodschap van de leerlingen vertaalt in lichaamstaal, lukt het gelukkig wel om onze zitplaatsen te veroveren. We rijden door een grauw sneeuwlandschap, in een ‘uit de hand gelopen winter’ (dixit Ariane). Ann en Ariane zitten gezellig en rustig tussen de twee treincompartimenten met Roemies.  Er is er volop en uitbundig Roemieplezier.

Om half acht komen we aan in Brasov. We onderhandelen stevig met de taxibestuurders over de prijs en kunnen uiteindelijk voor een derde van de vraagprijs meerijden! Aha, we staan ons mannetje!

Ons hotel valt reuze mee! De appartementjes voor vier personen hebben een keuken, soms zelfs een salon en tot twee badkamers en een toilet! Sommige kamers voor twee hebben twee dubbele bedden. Aan de overkant van de straat is er een supermarktje met heel royale openingsuren (7 – 22) en we zitten vlakbij het oude centrum, dat is superhandig voor onze Brasovdag morgen!

Het was een lange dag, maar het was best leuk, indrukwekkend en reuzegezellig! Dat belooft voor de komende dagen!