Het is
lekker zonnig weer vandaag. Chauffeur Ilie pikt ons met zijn comfortabele
minibus op aan het hotel voor een dagtocht in Transsylvanië. Onze eerste stop
is in Bran. Daar staat immers een prachtig kasteel hoog op een rots. Dracula –
of liever Vlad Tepes aka Vlad the
Impaler (hij stak zijn tegenstanders levend op een XXL-satéstok en liet hen
daar wegrotten ter afschrikking van andere tegenstanders) heeft daar in een
duister verleden ooit drie nachten gelogeerd. Vandaar dat dit pareltje van een
kasteel nu bekendstaat als ‘het kasteel van Dracula’. In die hoedanigheid lokt
het jaarlijks duizenden toeristen. Een bekende bewoonster van het kasteel was
koningin Maria, dochter van Russisch-Britse vorstelijke ouders en vrouw van
koning Ferdinand. Hij was eerder teruggetrokken en zij sprong des te meer in
het oog als supporter van armen en kunstenaars en verdedigster van het
vaderland. Dit is de Roemeense koningin der harten. Het kasteel is ingericht
zoals het eruit zag toen zij er woonde met haar stille man en zes kinderen en
het kan ons echt bekoren. De leerlingen kopen er een Draculasouvenir voor hun
leerkracht Engels, Ariane en Ann doen een walsje in de koninklijke woonkamer en
er is een Berlaarse fotoshoot op het binnenpleintje met Ariane, Laura en
Marieke.
Onze
volgende stop is de burcht van Rasnov. Die is hoog op een heuvel gebouwd met
een prachtuitzicht op de vallei en de bergen in de omgeving. Een tractor is
vermomd als locomotief en wij nemen plaats in de rijtuigen erachter. Zo
bereiken we de top. De burcht is al heel erg oud. De Romeinen hebben dit plekje
uitgekozen en drukten er hun stempel op. In het burchtcomplex staan als
Romeinen verklede Roemenen.
In ons
busje wordt er voluit gezongen. Het moet gezegd: zelfs het driestemmige
‘Berlaar is a wonderful place’ klinkt heel erg goed. We klinken als een
koortje!
Op weg naar
Sinaia slaat de vermoeidheid toe. Vele jonge Roemies vallen in slaap. Ondertussen
verdwijnt het zonnetje en begint het te sneeuwen en nog geen beetje! Het weer
slaat helemaal om. Geen nood, we zijn erop voorzien!
Het is half
twee als we op onze eindbestemming stoppen voor een snelle calorierijke hap in
een plaatselijke bakkerij en koffiezaak. Voor weinig meer dan een euro proberen
we allemaal enkele stukken hartig en zoet gebak uit. Mmm.
Ilie brengt
ons naar het klooster. De kloosterkerk is echt de moeite. Die is knap versierd
met iconen, mooie matten en vooral prachtig verguld houtsnijwerk en muur- en
plafondschilderingen. We zijn er nog maar net of een soort mis begint. Er staan
geen stoelen in het kerkje, enkel vooraan is er zitplaats voorzien voor de
paters. De gewone gelovigen komen en gaan, staan recht, gaan een icoon kussen
of aanraken, maken snelle kruistekens en dat drie keer na elkaar. Het is enkel
de voorganger die zingt en praat. Ook hij loopt binnen en buiten, maar hij
blijft ondertussen wel steeds aan het woord. We merken vele verschillen met
onze eigen kerkdiensten en rituelen. Hier willen we graag meer over weten.
Adina zal ons morgen wel wijzer maken.
De laatste
bestemming van onze dagtocht is het koninklijk paleis van Peles. We moeten nog
een eindje stappen door een park. Er ligt een dik pak sneeuw en de bui is nog
volop bezig. Zo ziet het kasteel er nog sprookjesachtiger uit! Het loont echt
de moeite om eens wat afbeeldingen van het kasteel op te zoeken op google! We
moeten allemaal van die sloefjes onder onze stapschoenen binden. Anders komen
we er niet in! We krijgen een rondleiding in het Engels en zijn echt onder de
indruk van dit kasteel. Het dateert van laat in de 19de eeuw en het
is het eerste kasteel van Europa met centrale verwarming en elektriciteit. Elke
kamer of zaal heeft een eigen stijl. We beelden ons in dat we met lange rokken
en op onze sokken op de dikke tapijten door het kasteel schrijden. Heerlijk. Dit kasteel valt meteen bij
iedereen in de smaak. Tinne droomt luidop om hier ooit haar trouwfeest te
organiseren, Marieke wil hier wel een nachtje doorbrengen in de koninklijke
suite en Daan en Ariane demonstreren hun danskunsten..
Ook
vanavond gaan we weer gezellig uit eten.
Terwijl wij
volop de dag evalueren, horen we boven ons veel Berlaars gelach en getier!
Morgen
vertrekken we naar Boekarest en ontmoeten we Adina, Mihai en Magda! We kijken
er al naar uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten