Donderdag 6 april
We stonden op en beseften dat het de laatste
ochtend was in Hodora. Na het ontbijt staken we snel de laatste spullen in onze
trekrugzak en zwaaiden we de kindjes voor de allerlaatste keer uit. Om 8 uur
stipt vertrokken we met de schoolbus richting het station. Eenmaal in het
station aangekomen konden we het niet laten om nog een spelletje weerwolven te
spelen. Het spel was nog maar net afgelopen toen onze trein het station
binnenreed. Om de lange treinrit wat aangenamer te maken, speelden we wat met
de kaarten. Het was ook de ideale moment om wat bij te slapen. We konden ook
rekenen op het gezelschap van een oud Roemeens vrouwtje die de meest
aanstekelijke lach ter wereld had.
Na 6 uur op de trein kwamen we eindelijk aan
in Boekarest. Daar stond de chauffeur van ons busje al op ons te wachten. Alle
trekrugzakken in de koffer en klaar om naar ons appartementje te vertrekken.
Een klein uur later kwamen we aan in ons luxueus appartement. Eindelijk konden
we ons allemaal nog eens douchen. Met een frisgewassen hoofd vertrokken we naar
het restaurant waar we opgewacht werden door Adina en haar zoontje Tudor.
Tudor kreeg van ons een mini-roemietrui en was
meteen verkocht. Jammer genoeg werd kleine Tudor al snel moe en moesten we
afscheid nemen van Adina en haar zoontje. Even later arriveerde Mihai in het
restaurant, hij kwam ons gezelschap houden. Tijdens het lekkere eten werden er
typisch Roemeense dansen gedanst. De obers brachten het voorgerecht aan de
tafel. We kregen goedgevulde kaasschotels, auberginesalades en versgebakken
brood. Na het overheerlijke voorgerecht moesten enkele roemies hun broek al
openzetten, omdat onze buikjes al goed gevuld waren. Even later werd ons het
hoofdgerecht al gepresenteerd. Op het menu: vleesschotels, frieten, aardappelen
met rozemarijn en om het toch nog wat gezond te houden ook kommetjes met
tomaten. Ook al stond bij iedereen de broek nu al open, plaats voor een dessert
is er altijd!
Na ons allerlaatste avondmaal samen, trokken
we met Mihai nog wat door de stad. Mihai nam ons mee naar enkele bijzondere
plaatsen die eens zo mooi zijn in het donker. 23u30: hoog tijd om te gaan
shoppen. Aangezien de Carrefour 24/24 open is, hadden we tijd om in alle rust
inkopen te doen voor de volgende ochtend. Moe en voldaan kwamen we terug in ons
appartement en kropen we onder onze dons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten